Hardanger is een vorm van witborduren op aftelbare stof, zoals linnen en Bellana (52% katoen &48% model, 8 draden/1 cm). Het is opgebouwd uit platsteken en verschillende vulsteken. De vulsteken kan men pas maken als je eerst draden weg knipt, dan blijven er ook draden staan. Deze kan je dan op vullen en daar zijn heel veel mogelijk heden in. In de loop der tijd heeft hardanger-borduren zich ontwikkeld tot wat het nu is. Het ontleent zijn naam aan de streek Hardanger in het zuidwesten van Noorwegen, waar men de technieken al eeuwenlang beoefent. We passen hardanger tegenwoordig toe als versiering in tafelkleden, kussends, en ook wel in kleding en je kan ook schilderijen maken en dit kombineren met borduurwerk. Dit wordt veel in Amerika gedaan, daar is ook veel te vinden van patronen.(Deze zijn bij mij te koop en eventueel cursussen) In Noorwegen heeft men echte klederdracht (bunad) versierd met hardanger, zoals op kragen, manchetten, voorkant van een damesblouse en op een schort.
Je kunt op allerlei fijn heden van linnen en Bellana werken, hoe fijner hoe kantachtige het lijkt, maar je moet ook je garen aanpassen. Op 8 draads stof werk je met dikte perle garen 5 en 8.
Het hardanger kussen dat op de foto te zien is, is door mijn schoonmoeder een aantal jaren geleden gemaakt. De andere foto met hardanger is het begin van een rolkussen, dat ik zelf aan het maken ben. De beide patronen komen uit boeken van Janice Love, Simply Love & Potpoury of Pillows. Ze heeft ook leuke basis boeken om veel techniek te leren, maar door veel te doen krijg je het zelf onder de knie.
Het is mij al vroeg geleerd door mijn moeder en die heeft het al jong geleerde van haar moeder, mijn oma dus, maar mij heeft ze het niet meer zien doen. Ik was 6 jaar dat mijn oma is overleden, maar haar tafelkleden heb ik nog wel als herinnering.
